- чаққон
- [چقّان]гуфт1. чуст, чолок, сабук, чобук, зудкор2. тез, босуръат, бошаст3. чолокона, чобукона; чаққон шудан а) омода шудан, тайёр шудан (ба иҷрои коре, амале); б) суръат гирифтан, чусту чолок гаштан4. маҷ. гарм, боавҷ, зудрав5. маҷ. шинам, муносиб, мувофиқ, базеб (либос); чаққон-чаққон гуфт. тез-тез, чобукона, чолокона
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.